Для беларускай нацыянальнай палітыкі важна разумець, што ў 2020 годзе пратэстную ініцыятыву беларускага народа ўзначалілі не нацыянальныя, а прамаскоўскія сілы, арыентаваныя з Масквы на замену Лукашэнкі і злучэньне з Расеяй.
Галоўнае спадзяваньне гэтых сілаў (Бабарыка, Цапкала і інш.) было на практычную дапамогу Пуціна, якога яны гатовыя былі аб'явіць "нацыянальным героем" Беларусі.
Гэты план маскоўцам (якія скарысталі Газпрамбанк) часткова ня ўдаўся з наступных прычын:
-- З-за нацыянальнага характару пратэстаў пад нацыянальным Бел-Чырвона-Белым Сьцягам (што стрымала Пуціна);
-- з прычыны рэзкіх і хуткіх дзеяньняў Лукашэнкі (арышты і рэпрэсіі ўсіх без разбору).
У працяг плану быў задзейнічаны запасны варыянт са Сьвятланай Ціханоўскай, які часткова ажыцьцявіўся ў вэрсіі эміграцыі.
Вынік перакуленай газпрамаўска-крамлёўскай акцыі стаў катастрафічным для Беларусі. Прыкметы такія:
1. Поўнае падпарадкаваньне Лукашэнкі і дзеяньняў рэжымнай улады Маскве і падтрымка маскоўскай агрэсіі супраць Украіны.
2. Масавыя і сістэмныя рэпрэсіі супраць беларусаў па вынішчэньні і "нэўтралізацыі" актыўных і патрыятычных людзей Беларускай нацыі.
3. Масавая эміграцыя актыўных і пэрспэктыўных беларусаў за мяжу.
4. Татальныя эканамічныя санкцыі Захаду супраць Беларусі і Беларускага народа пад выглядам барацьбы з рэжымам Лукашэнкі як саюзьніка Масквы.
5. Стварэньне прамаскоўскіх апазыцыйна-лібэральных беларускіх структураў за мяжой у якасьці падстаўных прадстаўнікоў Беларусі і прызнаньне іх Эўразьвязам і ЗША.
Трэба адзначыць, што маскоўскі план прадугледжваў правакацыю і масавы хапун (у тым ліку забойствы) беларусаў. Гэтую частку плану маскоўцы ў асноўным рэалізавалі (хаця палітычны варыянт быў зьменены). Палітычную выгаду ад "апэрацыі" атрымаў Пуцін.
Такая сутнасьць разбуральных пераменаў пасьля 2020 года, якія трэба мець на ўвазе і якія неабходна ўлічваць ў беларускай нацыянальнай палітыцы.
12 лістапад 2024 год
Зянон Пазьняк